“Kendini tanı!” rehberlerimiz genellik bu cümle üzerinde çok dururlar. Peki kendimizi tanıyor muyuz? Zeki miyiz, sporda iyi miyiz kötü müyüz? Görünüşümüz nasıl iyi miyiz kötü durumda mıyız bunları biliyor muyuz?
Ancak dikkatlice bakarsak “bildiğimizi” söylediğimiz özellikleri genelde değiştirilemez tanımlamalar olacaktır.
Bu sabit zihniyet düşünce tarzıdır. bu özelliklerimizin, becerilerimizin genel olarak taş gibi sert olduğu ve değişmeyeceği inancına sahibizdir. Belki akıllıyım belki değilim eğer akıllı değilsem yapabilecek hiçbir şey yoktur.
1. “Sabit bir zihniyetle düşünmek berbattır.”
Sabit bir zihniyetle düşünmek doğru olsa da olmasa da yanlıştır. Psikolog Carol Dweck bunu yıllardır araştırıyor. Birisi beceri ve yeteneklerinin doğuştan geldiğine inandığında zorluklarla karşılaştıklarında daha kolay vazgeçerler. “Bunun üstesinden gelmeyi öğrenebilirim” yerine “ben buyum bu kadarım” sonucuna varıyorlar.
Bunun üstesinden gelmek kolaydır, onun yerine bir büyüme zihniyetini benimsiyorsunuz. İnsanlar bu şekilde kendilerinin bir süper kahraman versiyonu haline gelirler. Ve hepimiz kendimizin süper kahraman versiyonları olmak istiyoruz! Kostümler daha çok havalı duruyor ama asla pelerin giymiyoruz.
